برهمكنش همزيستي ميكوريزايي و سيستم¬هاي آبياري بر بهبود عملكرد سويا

به منظور تعيين مناسبترين روش آبياري براي افزايش عملكرد سويا، معرفي گونه مناسب قارچ ميكوريزا در همزيستي با سويا، و بررسي برهمكنش روش¬هاي آبياري و قارچ ميكوريزا بر رشد و عملكرد دانه سويا Glycine max L.))، يك آزمايش مزرعه¬اي به صورت اسپليت¬پلات در قالب طرح بلوك¬هاي كامل تصادفي با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه اروميه و در سال 1394 انجام شد. تيمار¬هاي آزمايش شامل روش آبياري (قطره¬اي و نشتي) و قارچ ميكوريزا (تلقيح با گونه¬هاي Glomus intraradices, G. mosseae, G. hoi و شاهد) بودند. عملكرد دانه و بيولوژيك با برداشت سه مترمربع از هر كرت با حذف اثر حاشيه، و اجزاي عملكرد با استفاده از 30 بوته در هر كرت اندازه¬گيري شدند. آبياري قطره¬اي باعث افزايش 25 درصد عملكرد دانه، 14 درصد شاخص برداشت دانه، 9 درصد وزن صد دانه و 16 درصد تعداد غلاف در بوته نسبت به آبياري نشتي گرديد. بيشترين عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيك و شاخص برداشت دانه از گياهان همزيست با ميكوريزا در هر دو سيستم آبياري به¬دست آمد.