بررسي اثرات روشهاي مختلف خاك ورزي و ريزمغذيها بر عملكرد و اجزاي عملكرد ذرت علوفه اي

به منظور بررسي اثرات روش¬هاي مختلف خاك ورزي و ريزمغذيهاي مختلف آزمايشي به صورت اسپليت بلوك در 4 تكرار در ايستگاه تحقيقات زراعي قراخيل قائمشهر وابسته به مركز تحقيقات كشاورزي مازندران در سال1392 اجرا گرديد. در روش آماده سازي زمين روش¬هاي مختلف خاك ورزي شامل بدون شخم زراعي (No tillage) ، شخم حداقل زراعي (Minimum tillage) و شخم و ديسك (Conventionial tillage) عامل اصلي وريزمغذيهاي مختلف شامل چهار سطح ريزمغذي (بر،آهن،روي وشاهد) عامل فرعي مي¬باشد. اندازه¬گيري¬ها در زمان برداشت انجام شده كه عبارت بودند از: ارتفاع بوته، وزن تر بلال،وزن خشك بلال، وزن ترساقه، وزن خشك ساقه ، وزن تر برگ، وزن خشك برگ، عملكرد علوفه ترو خشك . تيمارهاي ديسك با 09/46 وبدون خاگ ورزي با 00/46 تن در هكتار داراي بيشترين عملكرد علوفه تر بوده و تفاوت معني داري با هم نداشتند. اين صفت تحت تاثير عامل ريزمغذي روي (06/47 تن در هكتار) داراي بيشترين عملكرد علوفه تر بود. سيستم بدون خاك ورزي با عملكرد علوفه خشك 31/23 تن در هكتار بيشترين عملكرد را ايجاد كرد كه با سيستم ديسك با عملكرد 93/22 تن در هكتارتفاوت معني داري نداشت ،سيستم شخم و ديسك با80/21تن در هكتار داراي كمترين وزن علوفه خشك بود. ريزمغذي روي (08/24 تن در هكتار) بيشترين علوفه خشك راايجادكرد.