تاثير تاريخ‌ كاشت و رژيم¬ آبياري بر كارائي مصرف آب چغندرقند

محدوديت منابع آب از مشكلات مهم توليد چغندرقند در ايران است. با تغيير تاريخ كاشت و تنظيم دور آبياري مناسب مي توان كارائي مصرف¬آب را افزايش و مقدار آب مصرفي كاهش داد. اين تحقيق به صورت كرت‌هاي نواري خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار، طي دو سال در كرج انجام شد. تاريخ كاشت با سه سطح ارديبهشت، خرداد و تير ماه سطوح عامل اصلي و رژيم¬هاي آبياري پس¬¬از 80، 120 و 160 ميلي‌متر تبخير از سطح طشتك¬ تبخير كلاس¬A، سطوح عامل فرعي در نظر گرفته شد. پس از جوانه زني و سبز بذور (پس از دو نوبت آبياري اوليه)، اعمال رژيم¬هاي آبياري شروع شد. نتايج نشان داد كه تاريخ كاشت بر صفات كمي محصول تاثير معني دار داشته ولي خصوصيات كيفي تحت تاثير تاريخ كاشت قرار نگرفت. بيشترين و كمترين عملكرد با 6/76 و 5/44 تن ريشه در هكتار به ترتيب با تاريخ كشت اول و سوم بدست آمد. دور آبياري و اثرات متقابل تاريخ كاشت و آبياري بر صفات بررسي شده تاثير معني دار نداشت. بيشترين كارائي مصرف آب در تاريخ كاشت اول با 4/5 كيلوگرم و رژيم آبياري 160 ميليمتر تبخير با شش كيلوگرم ريشه بر مترمكعب بدست آمد.