بهينه سازي غلظت عامل گزينشگر گلايفوزيت در انتقال ژن به سيب¬زميني رقم مارفونا

سيب¬زميني (Solanum tuberosum L.) يكي از مهم¬ترين محصولات كشاورزي در سراسر جهان بوده و در كشور ما نيز به-عنوان يك ماده¬ي غذايي مهم كشت مي¬شود. اين محصول به¬علت دارا بودن مواد مختلف انرژي¬زاي قندي، پروتئيني، املاح و ويتامين¬ها يكي از محصولات استراتژيك جهان بوده و هم¬رديف برنج و گندم به حساب مي¬آيد. توليد جهاني غذا با چندين چالش مانند تغييرات اقليمي، رشد جمعيتي و رقابت بر سر زمين¬هاي قابل كشت مواجه است. غذاهاي سالم بايستي با كاهش اثرات زيست¬محيطي و با كمترين نهاده از منابع تجديدناپذير توليد شوند. گياهان مهندسي ژنتيكي مي¬توانند ابزاري مهم در اين زمينه باشند. با انتقال ژن مقاومت به علف¬كش به گياهان زراعي مي¬توان از كاربرد بي¬رويه علف¬كش¬ها جلوگيري كرد. همچنين ژن مقاومت به علف¬كش در فرايند انتقال ژن مي¬تواند به عنوان عامل گزينشگر انتخابي استفاده شود. ريزنمونه ها ي تراريخت احتمالي بايستي بتوانند در غلظت مشخصي از عامل انتخابي زنده بمانند .بنابراين به¬منظور تعيين غلظت بهينه¬ي اين عامل براي استفاده در فرايند انتقال ژن مقاومت به علف¬كش گلايفوسيت، از تيمارهايي با غلظت هاي 0 ،2 ، 4 ، 8 و12 ميلي گرم در ليتر گلايفوسيت استفاده شد كه در نهايت غلظت 0/4 ميلي¬گرم در ليتر با استفاده از بررسي داده¬ها به عنوان غلظت نهايي انتخاب شد.