بررسي اثر كودهاي آلي و شيميايي بر عملكرد و اجزا عملكرد ارقام آفتابگردان

اين آزمايش به منظور بررسي تأثير كودهاي آلي و شيميايي بر خصوصيات سه رقم آفتابگردان در سال زراعي 1393 در مزرعه تحقيقاتي كشاورزي دانشگاه آزاد اسلامي واحد بجنورد اجرا گرديد. طرح آزمايش به صورت اسپليت پلات بر پايه طرح بلوك هاي كامل تصادفي در 4 تكرار به مورد اجرا گذاشته شد. ارقام آفتابگردان به عنوان فاكتور اصلي شامل هايسان 25، فرخ و پروگرس و فاكتور فرعي شامل مقادير و تركيبات كودي: F1 : شاهد(كود شيميايي(NPK))، F2: پلت مرغي+50 درصد كود شيميايي(NPK)، F3: كود گرانوله آلي گوگردي گاوي + 50 درصد كود شيميايي (NPK) بود. نتايج آزمايش نشان داد كه اثر رقم و كود بر صفات قطر طبق، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، عملكرد بيولوژيك، عملكرد دانه و درصد روغن معني دار بود. اثر رقم بر درصد روغن معني دار نبود، در حالي كه اثر كود بر اين فاكتور معني دار شد. نتايج حاكي از برتري رقم هايسان 25 از لحاظ عملكرد دانه و اجزاء عملكرد نسبت به دو رقم ديگر بود. بيشترين عملكرد دانه در رقم هايسان 25 با 26/3 تن در هكتار توليد شد. بين كودهاي مصرفي در اين تحقيق، تيمار كودي F3 بيشترين تأثير مثبت را در افزايش عملكرد دانه و اجزاي عملكرد داشت. اثر متقابل دو رقم و كود بر هيچ يك از صفات مورد بررسي معني دار نبود. نتايج نشان داد كه عملكرد دانه و اجزاي عملكرد در سيستم تلفيقي كود دامي و شيميايي بهتر از زماني است كه اين كودها به تنهايي استفاده مي شود.