بهينه‌سازي كالوس‌زايي و بررسي ناهمگني ژنتيكي توت‌فرنگي كلوني كردستان (Fragaria×ananassa Duch.)

به منظور بهينه‌سازي كالوس‌زايي و بررسي ناهمگني ژنتيكي توت‌فرنگي كلوني كردستان در مناطق جغرافيايي سنندج، كامياران و مريوان، آزمايشي بصورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاَ تصادفي با سه تكرار در بخش كالوس‌زايي، در محيط كشت پايه MS تحت تأثير تركيبات هورموني مختلف صورت گرفت. تركيبات هورموني مورد استفاده [TDZ (1mg/l) + 2.4- D (0.2mg/l)]، BAP(10mg/l) + NAA(0.01mg/l)]), [ [TDZ (2.65mg/l) + IBA (0.01mg/l)] و محيط كشت MS (بدون تنظيم كننده رشد) بود. از برگ¬هاي جوان و مريستم جوانه¬هاي جانبي استولون¬هاي جوان بعنوان ريز نمونه استفاده شد. در اين آزمايش صفات درصد كالوس، وزن تر، وزن خشك، شفافيت، پيوستگي، رنگ، سفتي، برجستگي و قطر كالوس در روزهاي 17، 23، 29 و 35 مورد اندازه‌گيري قرار گرفت. ريز نمونه‌هاي برگ هر سه منطقه در چهار تركيب هورموني بطور كامل از بين رفتند. در كالوس¬زايي، فقط ريز نمونه مريستم از منطقه مريوان در تركيب هورموني [BAP (10mg/l) + NAA (0.01mg/l)]، توليد كالوس نمود. تفاوت توصيفي نمونه‌هاي جمع‌آوري شده از مناطق جغرافيايي مريوان، كامياران و سنندج از لحاظ كالوس زايي از تنوع و عدم يكنواختي ژنتيكي كلوني كردستان حكايت دارد.