تاثير سه تنظيم كننده رشد بر عملكرد دانه ارقام گندم در رژيم¬هاي متفاوت رطوبت

يكي از راه¬هاي جلوگيري از كاهش عملكرد گندم در شرايط محدوديت رطوبت استفاده از تنظيم كننده¬هاي رشد مي¬باشد. به همين منظور تاثير سه تنظيم كننده رشد سايكوسل، سالسيليك اسيد و براسينواستروييد بر عملكرد و اجزاي عملكرد چهار رقم گندم (چمران، شيرودي، پيشتاز و سيروان) در شرايط آبياري مطلوب و تنش خشكي (قطع آبياري پس از گلدهي) در پژوهشي مزرعه¬اي مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش به صورت اسپيلت فاكتوريل در قالب طرح بلوك¬هاي كامل تصادفي در سه تكرار در سال زراعي 94-1393 اجرا گرديد. نتايج اين پژوهش نشان داد كه تنش خشكي موجب كاهش معني¬دار تعداد دانه در سنبله(كاهش 13 درصدي)، وزن هزار دانه(كاهش 7درصدي) و عملكرد دانه در مقايسه با آبياري مطلوب گرديد. كاربرد تنظيم كننده¬هاي رشد و به ويژه سايكوسل، موجب افزايش وزن هزار دانه و در نهايت عملكرد دانه(افزايش 6/20درصدي) گرديد. در بين ارقام مورد بررسي، رقم سيروان با تيمار سايكوسل بهترين عملكرد(67/456 گرم در متر مربع) را در هر دو شرايط آبياري مطلوب و تنش خشكي و رقم شيرودي با تيمار شاهد كمترين عملكرد(82/214 گرم در متر مربع) را در اين شرايط به خود اختصاص داد. با توجه به نتايج بدست آمده اگر چه تنش خشكي موجب كاهش عملكرد و اجزاي آن گرديد، ليكن، تاثير تنظيم كننده¬هاي رشد توانست بخشي از كاهش عملكرد ناشي از تنش خشكي را جبران نمايد كه در پژوهش¬هاي مزرعه¬¬اي بعدي مي¬تواند مورد توجه پژوهشگران قرار گيرد. بنابراين، استفاده از اين تنظيم كننده¬ها بويژه سايكوسل به عنوان راهي قابل دسترس جهت افزايش تحمل به شرايط تنش خشكي قابل توصيه مي باشد.