تاثير مالچ¬هاي مختلف بر نوسانات دمايي خاك، كنترل علف¬هاي هرز مزرعه فلفل (Capsicum annum L.)

به منظور بررسي تاثير مالچ¬هاي مختلف بر نوسانات دمايي خاك، تنوع، تراكم و بيوماس علف¬هاي¬هرز مزرعه فلفل، آزمايشي در قالب طرح بلوك¬هاي كامل تصادفي با چهار تكرار در سال 1391 در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه تبريز اجرا گرديد. تيمارهاي آزمايش شامل پنج نوع مختلف مالچ شامل پلاستيك شفاف و سياه،كاغذ، كاه و كلش گندم و شاهد آلوده به علف¬هرز و بدون اعمال تيمار بود. نمونه¬برداري از علف¬هاي¬هرز روي پشته با استفاده از كادرهاي 5/0 متر × 5/0 متر طي دو مرحله (30 روز و 60 روز بعد از كاشت فلفل) صورت گرفت. تاج خروس ريشه¬قرمز (Amaranthus retroflexus L.)، سلمه¬تره (Chenopodium album L.)، چسبك (Setaria viridis (L.) P. Beauv) و هفت¬بند (Polygonum aviculane L.) از علف¬هاي هرز غالب مزرعه فلفل بودند. در اولين نمونه¬برداري (30 روز بعد از كاشت فلفل)، به دليل عبور نور خورشيد و افزايش دما در زير مالچ پلاستيكي شفاف، جوانه¬زني بذور علف¬هاي¬هرز تحريك شده و بيشترين تراكم علف¬هرز مشاهده شد. دو ماه بعد از كشت فلفل (دومين مرحله نمونه¬برداري از علف¬هاي¬هرز)، به دليل تخريب علف¬هاي¬هرز به دليل افزايش دماي زير پلاستيك، تراكم چسبك و سلمه¬تره در زير پلاستيك شفاف بطور معني¬داري نسبت به پلاستيك سياه و تيمار شاهد كاهش نشان داد. نتايج نشان داد كه بيشترين دما در سطح خاك در تيمارهاي سياه و شفاف به ترتيب 5/41 و 40 درجه سانتي¬گراد و در عمق 5 سانتي¬متري از سطح خاك به ترتيب 5/29 و 5/26 درجه سانتي¬گراد بود. كلش گندم و كاغذ نيز در مقايسه با ساير تيمارها بطور معني‌داري باعث كاهش دماي خاك شدند.