تأثير مقدار كود فسفره و مايه‌زني با باكتري حل‌كننده فسفات بر عملكرد زيست‌توده و دانه جو رقم صحرا

اگرچه در بيشتر خاك‌ها مقدار زيادي فسفر وجود دارد ولي بخش عمده فسفر به‌سرعت به شكل غير قابل جذب درآمده و از دسترس گياه خارج مي‌شود. باكتري‌هاي حل‌كننده فسفات مي‌توانند قابليت استفاده فسفر خاك را افزايش و نياز به مصرف كودهاي فسفره را كاهش دهند. به منظور بررسي تأثير مقادير مختلف فسفر كودي (صفر، 20، 40، 60 و 80 كيلوگرم فسفر خالص در هكتار) و مايه‌زني با باكتري حل‌كنندۀ فسفات استرپتومايسس بر عملكرد و اجزاي عملكرد دانه جو رقم صحرا آزمايشي در سال زراعي 94-1393 در قالب طرح كاملاً تصادفي به‌صورت فاكتوريل با چهار تكرار در پرديس جديد دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي گرگان اجرا شد. كشت بذور جو در گلدان‌هايي‌ به قطر 25 و ارتفاع 18 سانتي‌متر با تراكم نهايي 15 بوته در گلدان صورت گرفت. نتايج نشان داد كه با افزايش مقدار فسفر كودي، تعداد سنبله در بوته، تعداد كل سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبله، عملكرد زيست‌توده و دانه به‌صورت خطي افزايش يافت اما مايه‌زني با باكتري فقط بر عملكرد زيست‌توده تأثير معني‌داري داشت و اثر متقابل مقدار فسفر كودي و مايه‌زني نيز بر تعداد كل سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبله و عملكرد زيست‌توده معني‌دار بود. به‌طور كلي، نتايج مطالعۀ حاضر نشان داد كه تأثير مايه‌زني بر رشد گياه در مقادير كمتر مصرف كود فسفره بيشتر از زماني است كه مقدار زيادي كود فسفره به‌كار برده شود.