مقايسه ميزان فلاوونوئيد، آنتوسيانين و آلكالوييد دراندام¬هاي مختلف گياه دارويي شقايق گل درشت (Glaucium grandiflorum)

شقايق با نام علمي Glaucium grandiflorum متعلق به خانواده خشخاش است و بيشتر خواص دارويي اين گياه نيز مربوط به تركيبات فنلي و آلكالوئيدي آن مي¬باشد. هدف اين مقاله بررسي مقايسه¬اي مقدار تركيبات آنتوسيانيني، فلاوونوييدي و آلكالوئيدي در عصاره اندام هاي برگ، ميوه، ريشه، ساقه و غلاف گياه شقايق بود. از اين رو آزمايشي در سه تكرار در شرايط گلخانه¬اي اجرا گرديد. پس از طي دوره زايشي و توليد بذر، نمونه¬گيري از پنج اندام غلاف، برگ، ريشه، ميوه و ساقه جهت اندازه¬گيري انجام گرديد. به منظور اندازه¬گيري تركيبات مذكور از روش سنجش ميزان جذب با دستگاه اسپكتروفتومتري استفاده شد. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه اندام هاي مورد مطالعه از لحاظ هر سه تركيب فلاوونوئيد، آنتوسيانين و آلكالوييد در سطح احتمال يك درصد (01/0P ) اختلاف معني¬دار بودند. در مقايسه ميانگين آنتوسيانين، برگ با بيشترين ميزان جذب 57/2 حاوي بيشترين مقدار آنتوسيانين بود و پس از آن غلاف (02/1) با اختلاف معني¬داري در رتبه دوم قرار گرفت. بيشترين و كمترين ميزان فلاوونوييد به ترتيب در غلاف با ميزان جذب 32/3 و ميوه و ساقه با ميزان جذب 98/2 و 97/2 مشاهده گرديد. بيشترين مقدار آلكالوييد در برگ شقايق با ميزان جذب 41/2 و با اختلاف بسيار معني¬داري نسبت به ساير اندام¬ها مشاهده گرديد.