تاثير سايه¬دهي و كود نيتروژن بر رقابت ارزن دم¬روباهي (Setaria italica L.) و تاج¬خروس (Amaranthus albus L.)

به منظور ارزيابي برخي صفات ارزن دم¬روباهي در رقابت با علف¬هرز تاج¬خروس در سطوح مختلف سايه¬دهي و نيتروژن، دو آزمايش مجزا بصورت كرت¬هاي خرد شده در قالب طرح پايه بلوك¬هاي كامل تصادفي با سه تكرار در تابستان سال 1394 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه بيرجند انجام گرفت. تيمارهاي آزمايش شامل سايه¬دهي به عنوان عامل اصلي (در سه سطح 0، 30 و 80 درصد سايه¬دهي) و تراكم تاج¬خروس به عنوان عامل فرعي (در سه سطح 0، 12 و 24 بوته در متر مربع) بودند كه در دو آزمايش مجزا، يكي در شرايط كاربرد نيتروژن و ديگري در شرايط عدم كاربرد نيتروژن مورد بررسي قرار گرفتند. نيتروژن تأثير معني¬داري بر ارتفاع، طول خوشه و عملكرد دانه ارزن داشت و كاربرد آن منجر به افزايش اين صفات گرديد. اثر سايه بر طول خوشه و عملكرد دانه ارزن معني¬دار بود. سايه¬دهي در سطح 80 درصد منجر به كاهش بيوماس و عملكرد دانه ارزن گرديد. تأثير تراكم تاج¬خروس نيز بر ارتفاع و عملكرد دانه معني¬دار بود و در بالاترين سطح منجر به كاهش 21 درصدي عملكرد دانه ارزن در مقايسه با شاهد گرديد. بر اساس نتايج كمبود تشعشع، باعث كاهش تمامي صفات مورد بررسي به جزء ارتفاع در ارزن دم¬روباهي گرديد. استراتژي¬هاي مديريتي براي فراهم آوردن شرايط براي بسته شدن هرچه سريعتر كانوپي (سايه¬دهي)، مي¬تواند يك ابزار مديريتي مفيد براي مقابله با گونه¬هاي علف¬هرزي باشد.