بررسي ژنتيك عملكرد و اجزاي عملكرد گندم نان در جمعيت¬هاي به¬نژادي براي افزايش تحمل به خشكي

با توجه به آزمايشات سه ساله¬اي كه در كرمان انجام شد بين 40 ژنوتيپ مورد ارزيابي رقم¬هاي كل حيدري، روشن و مهدوي به عنوان متحمل¬ترين رقم¬ها به خشكي گزينش شدند. براي افزايش ميزان تحمل به خشكي، اين رقم ها با رقم استراليايي اكسكليبر تلاقي داده شدند و نسل¬هاي مختلف تلاقي حاصل گرديد. جمعيت¬هاي حاصل شده در دانشگاه شهيد باهنر كرمان در سال 1393-1394 كشت شدند. وراثت پذيري خصوصي با استفاده از روش شيب خط رگرسيون نتاج بر روي ميانگين والدين محاسبه شد. طول ريشك، طول سنبله، تعداد پنجه بارور، تعداد دانه در بوته، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و ميزان عملكرد وراثت پذيري خصوصي بالا و معني¬داري داشتند در حالي كه وراثت پذيري خصوصي براي تعداد پنجه نابارور معني¬دار نبود. صفات طول سنبله، تعداد پنجه بارور، تعداد دانه در سنبله و وزن هزار دانه با عملكرد همبستگي مثبت و معني¬داري داشتند. در حالي كه، طول ريشك با عملكرد همبستگي منفي و معني¬دار داشت. اين همبستگي احتمالا ناشي از لينكاژ ژنهاي عملكرد و ريشك در جمعيتهاي در حال تفرق است.