ارزيابي اثرات روش‌هاي مختلف مصرف منگنز بر عملكرد، اجزاء عملكرد و غلظت منگنز در برخي اندام‌هاي گندم الوند در شرايط گلخانه‌اي شيراز

به منظور بررسي اثرات روش‌هاي مختلف مصرف منگنز بر عملكرد كمي و كيفي گندم، آزمايشي در سال زراعي 1394-1393 به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با 3 تكرار در گلخانه مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي فارس انجام شد. تيمارهاي آزمايش شامل مصرف خاكي منگنز در سه سطح 0، 3 و 5 ميلي‌گرم بر كيلوگرم خاك و محلول‌پاشي در دو سطح 0 و 3 در هزار كلات منگنز (EDTA) بود. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه بيشترين عملكرد دانه در غلظت 5 ميلي‌گرم بر كيلوگرم مصرف خاكي منگنز بدست آمد. بالاترين جذب منگنز در دانه نيز در تيمار مصرف توأم 5 ميلي‌گرم بر كيلوگرم منگنز خاكي و محلول‌پاشي با محلول 3 ميلي‌گرم در هزار كلات منگنز (EDTA) حاصل شد. اثر مصرف خاكي منگنز بر وزن هزار دانه، محتواي منگنز دانه، غلظت منگنز دانه، غلظت منگنز اندام هوايي، پروتئين دانه، عملكرد دانه و تعداد دانه در سنبله از لحاظ آماري در سطح 1 درصد معني‌دار شد، در صورتي‌كه محلول‌پاشي منگنز فقط بر غلظت منگنز دانه، محتواي منگنز دانه و غلظت منگنز اندام هوايي در سطح آماري 1 درصد معني‌دار بود.