ارزيابي انتقال مجدد مواد قبل و بعد از گلدهي در ارقام مختلف گندم آبي در شرايط تنش خشكي در منطقه ياسوج

به منظور بررسي رابطه بين تنش خشكي و انتقال مجدد مواد در ارقام مختلف گندم، آزمايشي به صورت اسپيليت پلات در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال 1394 در ياسوج اجرا شد. كرت‌هاي اصلي شامل سطوح مختلف تنش خشكي و كرت‌هاي فرعي شامل ارقام مختلف گندم بود. تنش خشكي شامل: آبياري كامل، حذف يك نوبت آبياري قبل از گل‌دهي و آبياري كامل تا ده روز بعد از گل‌دهي و قطع آن تا رسيدگي كامل و ارقام نيز شامل الوند، شهريار، الموت و نويد بودند. نتايج نشان داد كه تيمار تنش قبل از گل‌دهي با 1/87 گرم بر متر مربع بيشترين انتقال مجدد را به همراه داشت و تيمارهاي تنش بعد از گل‌دهي و شاهد به ترتيب در مراحل بعدي قرار گرفتند. رقم شهريار در تنش قبل از گل‌دهي با 1/103 گرم بر متر مربع بيشترين انتقال مجدد را در بين ارقام به خود اختصاص داد. حداكثر كارآيي انتقال مجدد در تيمار تنش قبل از گلدهي در رقم الوند با 12/51 درصد و بالاترين كارآيي بعد از گل‌دهي مربوط به رقم نويد با 37 درصد بود. ميزان انتقال مجدد مواد در تيمار تنش قبل از گل‌دهي نسبت به دو تيمار ديگر بيشتر بود.