مطابقت انديشه هاي اعتقادي- اخلاقي وين داير با آموزه هاي قرآن كريم

وين داير يكي از انديشمندان و مفكِّران غربي است كه در آثار خود به تناوب از آموزه هاي نوراني و الهام بخش قرآن و معارف اسلامي متأثر شده و اين تأثيرپذيري را در اكثر تأليفاتش منعكس ساخته است. مقاله حاضر در صدد است تا به شيوه توصيفي- تحليلي برخي از انديشه هاي اخلاقي- اعتقادي وين داير را بررسي نموده و آن را با آموزه هاي قرآن كريم مقايسه كند. نتيجه بحث نشان مي دهد كه او در موضوعاتي همچون شكرگزاري در برابر نعمت هاي خداوند، قناعت و ساده زيستي در زندگي، گذشت و ايثار، عفّت پيشگي، صداقت و راست گويي، پرهيز از مجادله و مراء، نماز، آرامش و رحمت، قدرت و مشيت الهي، دعا و نيايش هم سو با آموزه هاي قرآني حركت كرده و مفاهيم قرآني را با همان شكل به زبان خودش و گاهي هم با ايجاد تغييراتي جزئي در آن به مخاطبانش عرضه داشته است و در مسأله تناسخ علي رغم اعتقاد به آن، دچار اشتباه شده و نظري بر خلاف مفاهيم قرآن داشته است و به طور كلي مي توان گفت: عرفان وين داير علي رغم مطابقت با مفاهيم قرآن و معارف اسلامي، بيشتر يك معنويت شخصي و محدود در اخلاقيات فردي بوده و فاقد نظام اعتقادي منسجم و پشتوانه فلسفي صحيح مي باشد و مواردي كه در باب اخلاق فردي بيان مي شود، تنها بخشي از آموزه هاي اخلاق در اديان الهي است و در سايه نظام اعتقادي صحيح مي تواند مايه نجات و رستگاري بشر باشد.