جستاري در مفهوم اسراف و تبيين مصرف بهينه در گستره فرهنگ قرآني

در قرآن كريم واژه اسراف و مشتقات آن، با معناي واحد و مصداقهاي متعدد به كارگرفته است ـ تجاوز از حد يا در خصوصيات نفساني و صفات اخلاقي است كه، سبب سلب تعادل انسان در معنويات و شخصيت باطني آن مي شود، يا در افعال خارجي است كه از مهمترين آنها مسائل متعلق به داشتن و مصرف كردن است و بايد دانست كه قسمت دوم نيز منشا نفسي دارد چرا كه اصل حاكم بر طبيعت آدمي و هويت وجودي او، در مادي و روحي، اصل ميانه روي، اعتدلال است و اسراف خروج از حد و مرز فطرت و چاچوب انساني؛ پس شخصيت مسرف انسان متعدلي نيست. بلكه فردي متجاوز است به عبارت ديگر: اسراف با واقعيت وجودي انسان در تضاد است. همانگونه كه تجاوز از حد در خصوصيات نفسي و روحي، سبب از بين رفتن تعادل انسان و توازن شخصيت او مي شود، گذشتن از حد در قضاياي اقتصادي، و در مالك شدن و مصرف كردن لوازم معيشت و زندگي مادي نيز سبب از بين رفتن تعادل رفتاري و واقعيت راستين انساني مي شود. گذشتن از حد در قضاياي اقتصادي و در مالك شدن و مصرف كردن لوازم معيشت و زندگي مادي نيز سبب از بين رفتن تعادل رفتاري و واقعيت راستين انساني مي شود. در اين نوشتار به بيان مفهوم اسراف ،عوامل ،پيامدها ومصرف بهينه مطابق فرامين الهي به شيوه تحليلي كتابخانه اي با استناد با آيات قرآن و روايات پرداخته ايم.