بررسي فقهي ممنوع بودن تلقين در تربيت ديني

اين پژوهش درصدد است ادعاي ممنوع بودن تلقين را در تربيت ديني با روش درون ديني و استنباطي و فقهي بررسي، و روش تدريس تلقيني را به عنوان يكي از رفتارهاي اختياري مربيان به دانش فقه عرضه كند و به اين پرسش پاسخ دهد كه آيا كاربست روشهاي تلقيني به شكل همگاني و هميشگي ممنوع است؛ اگر جواب منفي است در چه مواردي تلقين حرام است؟ منظور از تلقين در اين پژوهش، «آموزش غيراستدلالي» است. نوشتار پيش رو، هفت دليل براي دفاع از ممنوع بودن و حرمت كاربست تلقين در تربيت ديني مطرح كرده و در نهايت به اين نتيجه دست يافته است كه فرضيه «ممنوع بودن مطلق تلقين در تربيت ديني» قابل دفاع نيست.