نقش تخريبي «غفلت» و «جهل» در كنترل ومهار نفس از نگاه قرآن وحديث

غفلت از ياد خداوند و آن چه از طريق وحي به بشر رسيده است توسط انسان عامل اصلي ايجاد گناهان و گمراهي هاي فكري و عقيدتي مي باشد. چرا كه با وجود غفلت در آدمي قواي عقلمندي و خردورزي انسان، ديگر در جهت مصالح معنوي قدم برنخواهد داشت و آدمي راه حق و سعادت خود را نيز نمي شناسد. به سبب چنين غفلتي دغده هاي بشر ديگر در مسير حق و حقيقت قدم برنداشته، راه ضلالت را پيش مي گيرد كه نتيجه آن اتلاف عمر و در نهايت نداشتن توشه اي براي آخرت از انسان خواهد شد. جهل در انسان طي سه مرحله ظهور مي نمايد كه عبارتند از: عدم علم يا آگاهي ، داشتن باور به امري اشتباه يا غلط و در آخرين مرحله عمل بر طبق يك اعتقاد غلط يا عدم امتثال به امري كه خود به صحت اعتقاد داشته است. در روايات معصومين نيز بر اين اساس رذائل اخلاقي به جنود جهل و همچنين فضائل اخلاقي به جنود عقل تشبيه شده است.