تربيت قرآني و فرهنگ احترام به والدين (از ديدگاه قرآن و نهج البلاغه)

مفهوم «تربيت» درتعاليم وحي و سنت نبوي، بر پرورش استعدادهاي دروني انسان و فراهم ساختن زمينه رشد استعدادهاي آدمي دلالت مي كند. به عبارت ديگر، در تربيت، عنايت و اهتمام به پيشبرد تمايلات فطري و استعدادهاي متنوع متربي لحاظ شده؛ و تربيت نيز، در صورتي ثمربخش است كه با عمل و كوشش متربي همراه باشد. مقاله پيشِ رو مفاهيم تربيتي را از منظر قرآن كريم را به كاوش نشسته و نسبت آن را با نص شريف و اخبار وارده از كلام مولاي متقيان مورد بررسي قرار داده و بطور ويژه احترام به والدين را مورد مداقه قرار مي دهد . رهيافت به چيستي و مفهوم تعليم و تربيت ، تبيين واژگان تعليمي و تربيتي در قرآن و نهج البلاغه را اساس بحث اين مقاله را تشكيل مي دهد. اين نوشتار گامي است به سوي فراسوي تبيين معنا و مفهوم تربيت واهداف تربيت از منظر قرآن و سنت نبوي و علوي ، وتلاشي جهت ارائه تصويري جامع از تربيت اسلامي كه در اين راستا از آيات واحاديث صحيح نبوي و سخنان گهر بار مولاي متقيان علي (ع) در خصوص احترام به منزلت والدين استفاده شده است. سؤال اصلي اين مقاله عبارت است از:« ديدگاه قرآن و نهج البلاغه در خصوص احترام به والدين چيست ؟»