گرمايش جهاني و اكوسيستم هاي دريايي: مصيبت يارحمت؟

افزايش فعاليتهاي انساني پس از انقلاب صنعتي باعث افزايش تراكم گازهاي گلخانهاي و به تبع آن افزايش جهاني دماي كره زمين شده است. گرمايش جهاني بر همه اكوسيستم ها مخصوصاً در اقيانوسها تاثير گذاشته شده است.جوامع كفزي و جوامع بيوفولينگ از گروه هاي متنوع و ثابت در اقيانوسها هستند و بنابراين بعنوان مدلي مناسب در مطالعات اكولوژي و گرمايش جهاني استفاده مي شوند. در اين مطالعه اثر گرمايش بر اين جوامع با استفاده ازآب گرم سيستم خنك كننده نيروگاه بوشهر بررسي شد. نتايج نشان داد كه افزايش دما باعث افزايش غناي گونه اي، فراواني، رشد، زيتوده و نسبت ماده غير آلي به آلي در جوامع بيوفولينگ و كاهش غناي عملكردي در آنها مي شود. نتايج همچنين حاكي از افزايش فراواني و غناي گونه اي ماكروبنتوزها بر اثر گرمايش است. بنابراين نتايج مي توان نتيجه گرفت كه با افزايش دماي آب اقيانوسها ممكن است تنوع و تراكم اين جوامع افزايش پيدا كند. البته ميزان و نوع اثر گرمايش بر اين جوامع به عوامل متعدد از جمله عوامل غير زنده )مثل اسيدي شدن آبها، تغييرات شوري، ميزان نوترينت ها و اكسيژن محلول(، برهمكنش عوامل زنده و غير زنده، برهمكنش عوامل زنده با يكديگر، گونه هاي مهاجم، بيماريها و همچنين ميزان انعطاف پذيري و سازگاري اين موجودات با تغييرات جديد بستگي دارد.پيچيدگي اين روابط هر گونه پيش بيني دقيق در مورد آينده اين جوامع را ناممكن مي سازد.