جايگاه حلم در مديريت رفتار در هنگام غضب با تكيه بر آيات و روايات

حلم و بردباري يكي از فضائل اخلاقي است كه در تنظيم روابط انسانها با يكديگر نقش بسزايي دارد. در روابط اجتماعي وجود چالشهايي كه موجب ناخوشنودي انسان ميشوند او را به رفتارهاي تند و خشن رهنمون ميشود. در اين تحقيق، با جستجو در منابع ديني و استفاده از روش فقاهتي سعي شده است در يك نگاه كلي فضيلت اخلاقي حلم در مواجهه با غضب بررسي شود. با توجه به مستندات ديني، حلم به معناي فروبردن خشم و كنترل بر نفس ميتواند واكنشهاي انسان را در برابر عوامل تنشزا مديريت كند. اين عوامل تنشزا از جهل انسان ناشي شده و موجب آزار ديگران ميگردد. بردباري در برابر جهالتها، بهترين راه براي براي مقابله با آنهاست كه علاوه بر ارتقاي جايگاه اجتماعي انسان، موجب تضعيف و از بين رفتن عوامل تنشزا ميشود. در سيره انبيا و اولياي الهي موارد زيادي از بردباري آنها را كه نتايج مثبتي داشته ميتوان يافت. البته بردباري در جايي جريان دارد كه منجر به مخالفت با احكام الهي نشود. براي نهادينه سازي علم به دو عامل تعليم و تمرين نياز است. همچنين سنجش بردباري انسانها در شرايطي امكان پذير است كه امكان بردباري و عدم آن براي شخص فراهم باشد.