فلسفه ذهن با محوريت بررسي نفس و بدن

ذهن نزديك‌ترين مرتبه «غيب» به انسان است؛ از اين‌رو شناخت ذهن يكي از مهم‌ترين مسائلي است كه شخص در حوزه معرفت با آن روبه‌رو خواهد شد چرا كه هر شناختي از جهان بيرون توسط آگاهي فرد و در ذهن او صورت مي‌گيرد. فلسفۀ ذهن(Philosophy of Mind) عليرغم تاريخچه، اهميت، گستردگي و اقبال فيلسوفان تحليلي به آن، كمتر در ترجمه‌ها و تأليف‌هاي فارسي انعكاس داشته است. اين عدم انعكاس در مقايسه با برخي ديگر از شاخه‌هاي فلسفۀ معاصر، مانند فلسفه علم، خود را بيشتر نشان مي‌دهد. لذا اين گونه كارها شايد بتواند در حد بضاعت كم خويش، به بازار فلسفۀ ذهن فارسي اندك رونقي ببخشد. مي‌توان گفت فلسفۀ ذهن از مهمترين رشته‌هاي فلسفۀ تحليلي در دورۀ معاصر است. بسياري از فيلسوفان، قرن21را قرن«فلسفۀ ذهن»، ناميده‌اند. آن‌ها دريافته‌اند كه حل بسياري از مسائل مهم ديگر متوقف بر حل مسائلي است كه در فلسفه ذهن مطرح است. در فلسفۀ ذهن معاصر، ديدگاه‌هاي دوگانه‌انگاري ذهن و بدن، ديدگاه‌هاي فيزيكاليستي يگانه‌انگاري مانند رفتار گرايي، اين هماني، كاركردگرايي و مدل كامپيوتري ذهن مورد بررسي قرار مي‌گيرند. در اين مقاله كه با روش توصيفي- تحليلي و بهره‌گيري از منابع كتابخانه‌اي صورت گرفته است، مي كوشد به بررسي تفصيلي اين ديدگاه‌ها مهم در فلسفۀ ذهن معاصر پرداخته شود.