بررسي راهكارهاي موثر بر تربيت ديني فرزند در سبك زندگي اسلامي

تربيت يكي از مباحث مورد توجه اديان مختلف در طول زندگي بشر بوده است. تربيت ابعاد مختلفي را داراست كه يكي از مهمترين آن‌ها، بعد تربيت ديني است. بهترين دوران براي اِعمال تربيت ديني، دوران كودكي مي‌باشد؛ زيرا اين دوران فرصتي بسيار مغتنم براي فراگيري اصول مكتبي به شمار رفته، روند دينمداري در سال‌هاي كودكي از سرعت بيشتري برخوردار است. اسلام نيز به عنوان كاملترين دين الهي، مانند چراغ هدايتي است كه انسان را به سر منزل مقصود رهنمون مي‌سازد؛ بنابراين مي‌توان از آموزه‌هاي آن در قالب سبك زندگي اسلامي به عنوان منبعي ارزشمند براي استخراج مفاهيم و روش‌هاي تربيتي استفاده نمود. در اين مقاله كه براي جمع‌آوري اطلاعات از روش كتابخانه‌اي استفاده شده است، روش تحقيق، تحليل محتوا مي‌باشد. هدف از اين مقاله بررسي راه كارهاي تربيت ديني فرزند در سبك زندگي اسلامي با توجه به تحقيقات نظري و مطالعات تجربي در اين زمينه مي‌باشد. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد عواملي چون احساس مسئوليت والدين به تربيت ديني فرزند، عدم تربيت تك بعدي، توجه به تفاوت‌هاي فردي، عدم سخت‌گيري، استفاده از روش‌هايي چون الگوسازي ديني، عبرت آموزي، تشويق و ترغيب از جمله راه‌كارهاي موثر و با اولويت در به نتيجه رسيدن تربيت ديني فرزند در سبك زندگي اسلامي مي‎باشد.