بررسي اصول آموزش ديزاين در راستاي انتقال به ديگر بسترهاي آموزشي

تحليل و نقد حوزه آموزش يكي از حيطه هايي است كه علي رغم اهميت بالاي آن در پيشرفت يك كشور، توجه لازمي را از طرف متوليان امر و پژوهشگران كشورمان دريافت نمي‌كند و اين موضوع يك جمود و توسعه كند را در سيستم آموزشي باعث گرديده است. ديزاين به عنوان يك حوزه بينارشته اي در ميان هنر، مهندسي و علوم انساني، نيازمند الگوهاي آموزشي ويژه اي است. الگوهايي كه علاوه بر پشتيباني از روش هاي معمول تحقيق و حل مسئله، ابزارهاي منحصر به فردي را براي دست يابي به راه حل هاي نوآورانه و خلاق مورد هدف ديزاين امكانپذير سازند. اين مفاله با بررسي اصول كليدي مورد آموزش به دانشجويان طراحي صنعتي سعي بر تشريح اين ويژگي‌ها و به جهت انتقال به ديگر حوزه‌هاي آموزش دارد. در اين ميان چند موضوع كليدي در ارتباط با تعريف مسئله، درك نيازمندي هاي مخاطب، توليد راه حل و ارزيابي و بازخورد گرفتن از ايده ها مورد اشاره قرار گرفت و همراه با تشريح هريك دلايل ضرورت انتقال اين موضوع به همراه ويژگي‌هاي آموزشي آن‌ها برشمرده شد. جمع بندي نتايج از امكان كاربندي اين روش ها براي حوزه‌هايي از تعليم كه نيازمند نوآوري در تعريف و حل مسئله هستند، حكايت دارد. تلاش دانشجويان ديگر رشته ها براي درك و استفاده اين مهارت ها خصوصا در مواجهه با صورت مسئله هايي با ساختار مبهم توصيه مي‌شود.