تعديل تنش شوري در محصولات كشاورزي توسط اسيد آسكوربيك و اسيد ساليسيليك

شوري از تنش هاي غیر زیستی است كه با كاهش وزن تر برگ و ساقه، كاهش تقسیم و توسعه سلولی سبب كاهش عملكرد و محدود شدن تولید می گردد. بنابراین استفاده از مواد و روشهایی كه سبب تعدیل اثرات نامطلوب شوري در گیاه شود، همواره مورد توجه محققان بوده است. بدین منظور، در دهه اخیر در اراضی شور دنیا دو ماده اسید آسكوربیك و اسید سالیسیلیك مصرف بیشتري را به خود اختصاص داده اند. اسید آسكوربیك با به تاخیر انداختن پیري و ایجاد برگ و ریشه جدید سبب ترمیم شاخساره ها و بهبود رشد گیاهان می شود. می (ROS) همچنین در شرایط تنش شوري این ماده سبب محافظت گیاه در برابر تركیبات اكسیدانت مانند گونه هاي فعال اكسیژنی شود. اسید سالیسیلیك نیز با كاهش از دست رفتن كلروفیل، افزایش نگهداري كربوهیدرات ها در كلروپلاست، افزایش سرعت فتوسنتزي، افزایش تولید اسید آبسیزیك، كاهش جذب یونهاي سدیم و كلر و افرایش جذب یونهایی مانند آهن، مس، منیزیم، منگنز و نیتروژن سبب كاهش اثرات مضر شوري بر گیاه می شود. بنابراین كاربرد خارجی این دو ماده در اراضی با آب و خاك شور به منظور كاهش اثرات نامطلوب شوري توصیه می گردد.