توسعه پايدار و عدالت توزيعي: بررسي اثر حذف يارانه انرژي بر الگوي مصرف انرژي در ايران (1393-1387)

عدالت به‌عنوان يكي از اصول توسعه پايدار، همواره يكي از دغدغه هاي سياست گذاران بوده است. در ايران نيز عدالت نه‌تنها به‌واسطه‌ي آثار اجتماعي آن بلكه به‌عنوان يكي از اصول ارزشي همواره مدنظر سياست گذاران بوده است. با توجه به اينكه يكي از اهداف هدفمندي يارانه ها رعايت عدالت توزيعي در بخش انرژي است؛ در اين مقاله سعي شده تأثير هدفمندي يارانه هاي بخش انرژي بر نابرابري مصرف انرژي خانوارهاي شهري ايراني در دوره ي 1393-1387 موردبررسي قرار گيرد. براي تحقق هدف پژوهش از شاخص نابرابري اتكينسون درزمينه نابرابري مصرف انرژي و تابع رفاه اجتماعي رالز در استان هاي كشور استفاده‌شده است. براي برآورد دقيق اين شاخص از ريزداده هاي طرح هزينه درآمد خانوار مركز آمار ايران استفاده‌شده است. نتايج نشان مي دهد بااينكه شاخص اتكينسون مصرف انرژي روند يكساني در طول دوره نداشته و در بيشتر استان هاي كشور در ابتدا افزايش نابرابري ديده مي شود اما در نهايت در 26 استان كشور شاهد كاهش نابرابري هستيم. همچنين نتايج آزمون مقايسه ميانگين نشان دهنده كاهش نابرابري مصرف انرژي پس از هدفمندي يارانه ها تا سال 1391 است.