فساد اقتصادي به‌عنوان مانع اصلي تحقق اقتصاد مقاومتي

فساد به سو ء استفاده از منابع اجتماعي به نفع اهداف شخصي گويند، معمولاً در جوامع درحال‌توسعه كه مبتني بر نظام خويشاوندي، فاميلي و فرمايشي هستند، بيشتر مي‌توان سراغ آن را يافت. فساد نشانه خاموشي عدالت و برابري فرصت‌ها و انزواي رسانه از عرصه جامعه است. در جوامعي كه رسانه، نقد و نقادي مدني، گفتگوي شفاف، پرسش و پاسخ و همچنين نظارت وجود نداشته باشد، امكان ظهور فساد وجود دارد، زيرا به دليل مسدود بودن راه‌هاي مشروع و همچنين عدم نظارت متقابل، استفاده از كج‌راه‌ها براي رسيدن به اهداف و منافع امري شايع مي‌شود. نتايج حاصل از مطالعات نشان مي‌دهد كه از سال 2005 تا 2016، ايران با فساد اقتصادي مواجهه بوده و در اين عرصه، ميزان فساد روندي صعودي را در پيش‌گرفته است و اين مسئله خود مانع بزرگ و جدي تحقق اقتصاد مقاومتي است. اقتصاد مقاومتي به مفهوم ساماندهي نظام اقتصادي و ترويج برابري و شايسته‌سالاري است. با رسوخ فساد، اقتصاد مقاومتي در گفتار مي‌ماند و عمل خود را نمايان نمي‌سازد. بر اين اساس، پژوهش حاضر در ادامه علت‌هاي مؤثر بر فساد اقتصادي را تشريح و بررسي نموده است.