نقش نخبگان در مقاوم سازي اقتصاد از طريق توليد و انتشار دانش

خاستگاه بشري دانش، انديشه و تفكر، انسان است. دانش، سازه اي است براي توليد و سامان دهي يافته ها درباره ي جهان پيرامون. نخبگان نيز فاعلان انساني اين فعل اصلي هستند و افعال كمكي اين عبارت كه همگي داراي زمان حال و آينده هستند با توليد، نشر و اقتصاد توأم است. دومين فعل اصلي اين مفهوم عميق و چند وجهي، مقاومت است كه صرف آن نيز از سوي فاعل شروع مي شود، زمانش استمراري است و در فرآيندي پيچيده و مقوم و در بستري حياتي به نام اقتصاد به بار مي نشيند. جنس نخبگان از سرمايه است؛ سرمايه اي از نوع فكر و برخاسته از اجتماع. مايه و مايع حيات اقتصاد نيز سرمايه است. سرمايه هاي انساني كه نقش اول و فاعلان آن هستند و سهم هريك از اين كليد واژه ها به اندازه اي مهم و اثربخش است كه درصورت نبود و يا كمبود هر كدام از اين زنجيره، چرخ اقتصاد يا نمي چرخد يا آنقدر كند حركت مي كند كه روزي از حركت باز خواهد ايستاد. يكي از موثرترين و كارآمدترين ابزار تحقق اهداف و راهبردهاي اقتصادي، نيروي انساني متخصص و به بياني ديگر نخبه است. و اينكه ايشان نخستين حلقه ي وصل و زنجيره ي رصين و بنيان يكي از اركان نظام هستند. با توجه به نقش كليدي توليد در انتشار دانش جوامع، همواره رخ نمودن و پوشيده ماندن اين سؤال كه چگونه نخبگان و سرآمدهاي فكري جامعه با توان علمي و دانش خود مي توانند چرخ دنده ها و چرخ هاي اقتصاد را روي هم سوار كنند تا شاهد اقتصادي مقاوم و پويا باشيم مد نظر است.