بررسي رابطه بين يادگيري سازماني و استراتژي فروش (شركت هاي شهرك صنعتي شهرستان سنندج)

يادگيري به خاطر نفس يادگيري نيست بلكه براي موفقيت و توسعه سازمان است. درصورت عدم يادگيري، سازمان هزينه هاي سنگين ندانستن يا دوباره كاري و عدم كارآيي و به هدردادن منابع و مهارتها را متحمل شده و شاهد از دست دادن اعتماد به نفس در افراد و كاهش درآمد به دليل عدم نوآوري خواهد بود. اما در صورت يادگيري و تعهد مستمر به آن، سود سازمان افزايش يافته و افراد به جاي نيروي كار تبديل به سرمايه هاي سازمان مي‌شوند. براي اين منظور جامعه ي آماري، شركت هاي فعال در شهرك صنعتي شهرستان سنندج مي‌باشد كه تعداد آن‌ها 298 شركت فعال مي‌باشد. از اين تعداد بر اساس فرمول كوكران حجم نمونه 168 شركت صنعتي فعال مشخص شده است. ابزار جمع‌آوري داده پرسشنامه مي‌باشد. پرسشنامه يادگيري سازماني گومژ و همكاران (2005) شامل 12 سؤال كه مؤلّفه هاي تعهد به يادگيري، تفكر سيستمي و اشتراك دانش را مورد سنجش قرار مي‌دهد. و مؤلفه چشم انداز مشترك بوسيله پرسشنامه يادگيري سازماني نيفه (2001) سنجيده مي‌شود. و پرسشنامه دوم براي سنجش استراتژي هاي فروش پرسشنامه محقق ساخته 12 سؤالي مي‌باشد. پس از جمع‌آوري پرسشنامه هاي تكميل شده، داده هاي پژوهش با استفاده از نرم افزار spss، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند و به منظور بررسي رابطه بين متغيرهاي مورد نظر از آزمون همبستگي پيرسون استفاده شد. نتايج بدست آمده نشان مي‌دهد كه بين يادگيري سازماني و استراتژي هاي فروش به طور كلي رابطه مثبت و معنا دار وجود دارد.