اندازه بنگاه و شدت مصرف انرژي در صنايع توليدي ايران (مطالعه موردي توليد ساير محصولات كاني غير فلزي)

مسأله مديريت بهينه انرژي پس از اولين بحران نفتي در اوايل دهه 1970 اهميت يافت. در اين دوره، مديريت و كارايي انرژي تبديل به يكي از محورهاي عمده سياست انرژي در اكثر كشورهاي صنعتي شد. در آن دوران اين بحران نفتي، در كشورهاي داراي منابع غني انرژي همانند ايران كمتر قابل مشاهده بود. موضوع شدت مصرف انرژي هم از جمله مواردي بود كه بعد از اين بحران اهمّيّت يافت. در ميان صنايع توليدي صنعت محصولات كاني غير فلزي از انرژي‌‌‌‌‌برترين صنايع توليد محسوب مي‌شود، اين در حالي است كه اين صنعت يكي از عمده‌ترين صنايع توليدي كشور را تشكيل مي‌دهد. بررسي اندازه بنگاه و شدت مصرف انرژي در صنايع توليدي ايران موضوعي است كه با همه اهمّيّت، كمتر مورد توجه قرار گرفته و ازاين‌رو، اين مطالعه با هدف بررسي تاثير اندازه بنگاه بر شدت مصرف انرژي در صنايع توليدي ايران (مطالعه موردي صنعت ساير محصولات كاني غير فلزي) تنظيم شده است. مقدار كل مصرف انرژي در اين صنعت با توجه به دو معيار ارزش‌توليدات و ارزش‌افزوده‌، اندازه‌گيري و دوره زماني اين پژوهش را سال‌هاي 1383 تا 1392 تشكيل داده و داده‌هاي مورد نياز از نتايج آمارگيري كارگا‌ه‌هاي صنعتي ده نفر كاركن و بيشتر جمع‌آوري شده است. بدين منظور از سهم بنگاه‌هاي كوچك، متوسط و بزرگ براي اندازه‌ بنگاه استفاده شده است. نتايج اين مطالعه كه با استفاده از تكنيك رگرسيوني پنل ديتا انجام گرفته است كه نشان داده است، رابطه مثبت و معني‌داري بين شدت مصرف انرژي و اندازه بنگاه در صنعت محصولات كاني غيرفلزي وجود دارد.