تأثير اشتغال جوانان در بخش كشاورزي بر توسعه روستايي

ضرورت توسعه بخش كشاورزي به دليل نقش داشتن در توسعه و ثبات اقتصادي، اجتماعي و سياسي بر كسي پوشيده نيست. اين بخش همواره با موانعي روبرو بوده است. يكي از اين موانع سالخوردگي شاغلين اين بخش است. اين امر تبعات جبران‌ناپذيري دربر دارد. بدين منظور هدف اين پژوهش، بررسي و تبيين تأثير اشتغال جوانان در بخش كشاورزي بر توسعه روستايي مي‌باشد. روش تحقيق اين پژوهش، مروري و توصيفي و روش گردآوري اطلاعات به‌ صورت اسنادي-كتابخانه اي مي‌باشد. نتايج به دست آمده حاكي از آن است كه براي كاهش اثرات سالخوردگي شاغلين بخش كشاورزي، به نيروي انساني شاداب و فعال با قدرت پذيرش ريسك بالا نياز است كه اين خصوصيات و ويژگي‌ها را مي‌توان در جمعيت جوان جامعه يافت. اشتغال جوانان در بخش كشاورزي به عنوان بازوري كار در كشاورزي، زمينه را براي توسعه‌ي روستايي فراهم مي‌آورد. با توسعه روستايي مي‌توان موجب توانمند شدن روستاييان در كنترل محيطشان شد و همچنين به طور همه‌جانبه مؤلفه‌هاي نهادي، اجتماعي، فرهنگي، اقتصادي، تكنولوژيكي و فيزيكي را ارتقا بخشيد تا زمينه را براي بهبود كيفيت زندگي اجتماعي و اقتصادي فراهم كرد. راهكارهاي متعددي براي توسعه اشتغال جوانان در بخش كشاورزي وجود دارد كه از جمله آن‌ها مي‌توان به ايجاد گردشگري كشاورزي، استقرار صنايع تبديلي در بخش كشاورزي، تغيير نگرش جوانان نسبت به شغل كشاورزي و ارتقاي بهره‌وري در بخش كشاورزي اشاره نمود.