بررسي و مقايسه تاثير ورزش هاي استقامتي، قدرتي و تعادلي بر پيشگيري و درمان بيماري ديابت نوع دو

اعتقاد به فوايد درماني و توانبخشي ورزش براي مبتلايان به ديابت، نظر تازه اي نيست. مطالعات نشان داده است كه افزايش ميزان فعاليت هاي بدني بر ديابت نوع دوم موثر است. اين بيماري عموما ناشي از فقر حركتي و اضافه وزن مي باشد. فعاليتهاي ورزشي در اين بيماران به منجر به توانمند شدن عضلات اسكلتي، در برداشت گلوكز بدون نياز به انسولين مي شود. مسئله اي كه اخيرا مورد توجه محققان قرار گرفته بررسي تاثير انواع فعاليت هاي ورزشي بر سطح بهبود اين بيماران است. از اين رو در تحقيق حاضر، تاثير انواع فعاليت هاي بدني بر تغييرات انسولين را مورد بررسي قرار گرفته است. در اين تحقيق ابتدا به بررسي تاثيرات ورزش بر مهار ديابت نوع دو از طريق كنترل و افزايش اين دو عامل پرداخته مي شود، و در ادامه ميزان تاثير سه گروه ورزش هاي قدرتي، استقامتي و تعادلي در پيشگيري و درمان ديابت بررسي، و با هم مقايسه مي شوند. نتيجه اين مقاله حكايت از كارايي بهتر تركيب دو گروه ورزش هاي تعادلي و قدرتي در مرحله پيشگيري، و كارايي بهتر تركيب دو گروه ورزشهاي استقامتي و تعادلي در مرحله درمان بيماري ديابت دارد.