زندگي با طبيعت در گستره شهر، نمونه موردي شهر قزوين

مشكلاتي كه افزايش جمعيت و در پي آن گسترش شهرها به وجود آورده، باعث شد تا برنامه ريزان شهري درصدد اتخاذ تدابيري به منظور مهار اين رشد برآيند. يكي از مهم ترين ابزارهاي موجود در اين زمينه، ايده ي كمربند سبز (Greenbelt) است. از طرف ديگر، باغات سنتي قزوين يكي از ارزش هاي زيست محيطي مجموعه شهري قزوين بوده و يكي از آثار ثبت شده ملي است و در نتيجه داراي ارزشي فراتر از محدوده منطقه است. لذا حفظ و حراست از اين ميراث ارزشمند نه تنها باعث تحقق اهداف كمربند سبز قزوين شده، بلكه فوايد متعددي را نيز به همراه خواهد داشت. هدف اين پژوهش، بازخواني مولفه هاي كمربند سبز در جهان و تطبيق آن با وضع موجود باغستان هاي اطراف قزوين به منظور دستيابي مدلي مفهومي در جهت رفع مشكلات موجود در اين زمينه است. همانگونه كه در طرح جامع، طرح تفصيلي و بعدها در طرح توسعه قزوين و برنامه پنج ساله البته تاكيدات و توصيه هاي مكرر در حفظ آن آمده بود و به نظر مي رسد حاصل اين توجهات و اهتمام به اجراي آن توسط مديريت شهري، گسترش شهر قزوين بسمت ارتفاعات شمال و نزديك شدن هرچه بيشتر بسمت گسل هاي خطرناك اين گستره بوده است. اين مقاله ضمن توجه به اين نحوه حركت برنامه ريزي شهري فعلي، با توجه به مطالعه انجام شده راه حل فعلي را در درازمدت كارآمد نمي داند و تلاش خواهد كرد نگاه به مدل هاي طبيعت گرا مانند كمربند سبز را جهت زندگي با طبيعت و نه مبارزه با طبيعت معرفي نمايد. اين مقاله پژوهشي كاربردي است كه به روش توصيفي-تحليل صورت خواهد پذيرفت.