بررسي تاثير درجه مكانيزاسيون عمليات زراعي و برخي نهاده هاي توليد بر عملكرد گندم آبي

مكانيزاسيون كشاورزي به عنوان مهمترين عامل تحول دربخش كشاورزي، ميتواند در افزايش سطح زير كشت و توليد در واحد سطح نقش عمده اي داشته باشد. به منظور بررسي تاثير درجه مكانيزاسيون عمليات مختلف زراعي از مرحله تهيه زمين تا برداشت با كمباين(به عنوان شاخصي از مكانيزاسيون كشاورزي) و برخي نهاده هاي توليد شامل بذر مصرفي،‏‏‏ كود هاي مصرفي شيميايي شامل كودهاي نيتراته، فسفاته و پتاس بر عملكرد گندم آبي در سال هاي زراعي 1386 تا 1390 براي 30 استان كشور تحقيقي انجام گرفت. داده ها از منابع و آمارنامه هاي رسمي موجود گردآوري شد و سپس به كمك نرم افزار excel تنظيم و از طريق نرم افزار SPSS،مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت.به منظور آگاهي از روابط دوگانه بين متغيرهاي مستقل و نيز متغير وابسته، همبستگي ساده به روش پيرسون انجام گرديد، سپس آناليز رگرسيون بين عملكرد به عنوان متغير وابسته و درجات مكانيزاسيون و برخي عوامل توليد به عنوان متغيرهاي مستقل به صورت گام به گام پيشرونده انجام و در نهايت منجر به ارائه مدل هاي چند متغيره پيش بيني عملكرد بر پايه متغير هاي مستقل گرديد.مدل نهايي در آخرين گام با ضرايب استاندارد(β) و غير استاندارد با ضريب دوربين واتسون 1.92 و ضريب تشخيص 0.446 برآورد گرديد. نتايج حاصل از برآورد مدل نشان داد كه بيشترين تاثير روي عملكرد، مربوط به درجه مكانيزاسيونِ برداشت با كمباين ،كود فسفاته مصرفي و درجه مكانيزاسيون سمپاشي است .