ارزيابي كاربرد معماري ديجيتال در طراحي سازه‌هاي نوين

با توجه به رشد روزافزون ساخت‌وساز در كشور، توجه به جنبه‌هاي معماري اين سازه‌ها حائز اهميت است. پيشرفت در زمينه فناوري و لزوم ساخت سازه‌هاي نوين، نيازمند ابزارهاي پيشرفته براي طراحي مدل‌هاي سازه‌اي است. يكي از راه‌هاي طراحي مدل‌هاي سازه‌اي نوين، معماري ديجيتال است. هدف نهايي در روند معماري ديجيتال، ساختن يك مدل چهاربعدي، شامل تمامي اطلاعات موردنياز براي طراحي، توليد ديجيتالي سازه و اطلاعات زمان‌بندي‌شده مورد لزوم براي مونتاژ آن است. اين منبع اطلاعات، بين طراحي و ساخت پيوند ايجاد مي‌كند و معماران را قادر مي‌سازد نقش هماهنگ‌كننده اطلاعات را بين تمامي حرفه‌ها و صنايعي كه در امر ساخت‌وساز درگير هستند، بر عهده گيرند. هدف از اين پژوهش معرفي معماري ديجيتال، قابليت آن در ايجاد فرم‌هاي پيچيده در معماري و ارزيابي كاربرد آن در طراحي سازه‌هاي نوين و پيشرفته است. امروزه با استفاده از مدل‌سازي اطلاعات ساختمان (BIM)، اين امكان فراهم شده است تا مدل چندبعدي شبيه‌سازي‌شده مربوط به هندسه ساختمان، روابط فضايي، اطلاعات جغرافيايي، مقدار و خصوصيات تمام عناصر ساختمان و همچنين ارتباط آن‌ها با يكديگر را به‌صورت هم‌زمان در يك مدل ايجاد كرد. اين فناوري رويكرد جديدي در زمينه طراحي ساختمان، اجرا و مديريت بهينه‌ي آن به‌صورت همزمان و باكيفيت بالا است.داده‌هاي اين پژوهش از طريق مراجعه به بانك‌هاي اطلاعاتي معتبر و مصاحبه با متخصصان گردآوري‌شده است و براي تحليل داده‌ها از روش توصيفي-تحليلي استفاده‌شده است. يافته‌هاي اين مطالعه نشان مي‌دهد كه معماري ديجيتال، فرصت‌هاي تازه‌اي در زمينه ساخت سازه‌هاي پيشرفته ايجاد كرده است.