ارزيابي اثر دال در برآورد ضريب افزايش بار تحليل خرابي پيشرونده قاب¬هاي¬ بتن مسلح

يك المان باربر سازه، ناشي از عوامل خارجي بصورت ناگهاني گسيخته مي¬شود؛ سازه بايد توانايي اين را داشته باشد؛ بار تحمل شده توسط اين المان باربر را با يك مسير بار جايگزين به المان¬هاي مجاور انتقال دهد. انرژي دروني آزاد شده ناشي از فقدان يك عضو در سازه، باعث افزايش نيروهاي دروني ديناميكي عضوهاي مجاور مي¬شود. پس از توزيع بار ناشي از فقدان يك عضو باربر سازه¬اي، هر كدام از اعضاي سازه يك اضافه نيروي داخلي را شامل مي¬شوند. اگر بار توزيع شده از ظرفيت گسيختگي اعضاي باربر تجاوز كند؛ مي¬تواند يك شكست موضعي را در سازه ايجاد كند. چنين شكستي مي¬تواند منجر به شكست پي در پي، از يك عضو به عضوهاي ديگر شود كه سرانجام تمام يا يك قسمت بزرگي از سازه با شكست همراه خواهد شد. استانداردهاي خرابي پيشرونده آناليز دال و قاب¬هاي ساختماني را به صورت مستقل از هم انجام مي¬دهند و از اثر اندركنش اين دو المان مهم بروي هم صرفنظر مي¬كنند. در اين مقاله با در نظر گرفتن اندركنش دال و قاب بتن مسلح خمشي، ضريب افزايش بار با استفاده از تحليل استاتيكي خطي و غيرخطي با حالت عملكرد قاب بتن مسلح خمشي بدون دال، مورد ارزيابي قرار گرفته است. نتايج نشان مي-دهد كه اندركنش دال و قاب بتن مسلح خمشي در آناليز خطي براي ستون پيراموني و گوشه به ترتيب منجر به افزايش ¬¬12 درصدي و 6 درصدي ضريب افزايش بار سازه و در آناليز غيرخطي اين افزايش درصد ضريب افزايش بار سازه به 4 درصد و 2 درصد كاهش مي¬يابد؛ علت اين امر، در مرحله اول افزايش سختي محل حذف المان باربر و در مرحله دوم استهلاك انرژي القايي، با ورود دال به دامنه غيرخطي مي¬باشد.