بررسي تغييرات زماني و مكاني خشكسالي هواشناسي سالانه حوزه آبخيزحله، استان فارس

هدف از تحقيق حاضر، ارزيابي و تحليل زماني- مكاني خشكسالي هواشناسي با استفاده از شاخص بارش استاندارد شده براي بازه زماني 12 ماهه در حوزه آبخيز حله، در استان فارس مي باشد. به منظور پايش خشكسالي از آمار بارندگي ماهانه 11 ايستگاه باران-سنجي با طول دوره زماني مشترك 15 ساله (2013-1999) استفاده گرديد. محاسبات مربوط به شاخص بارش استاندارد شده با استفاده از نرم افزار كامپيوتري DrinC انجام شد. به منظور پايش مكاني خشكسالي از روش ميانيابي عكس مجذور فاصله (IDW) در نرم افزار ArcGIS استفاده گرديد. نتايج بررسي ها نشان داد كه بيش ترين شدت خشكسالي در بازه ي زماني 12 ماهه مربوط به ايستگاه دوسيران در سال 2008-2007 با مقدار شاخص بارش استاندارد شده 09/2- و متعاقباً بيش ترين تعداد سال هاي خشكسالي بسيار شديد را نيز دارا مي باشد. هم چنين بيش ترين شدت ترسالي در ايستگاه فراشبند در سال 2005-2004 بامقدار شاخص بارش استاندارد شده 32/2 مي باشد. يكي ديگر از ويژگي هاي خشكسالي تداوم است كه در بازه ي زماني 12 ماهه، بيش ترين تداوم ترسالي در ايستگاه چيتي بوركي و بيش ترين تداوم خشكسالي در ايستگاه هاي چيتي بوركي، دشت ارژن، سرمشهد، قائميه، كازرون، نرگسي و بوشيگان كازرون است. از طرف ديگر نتايج شدت خشكسالي نشان داد در بازه زماني 12 ماهه، شاخص بارش استاندارد شده در ايستگاه هاي جره و فراشبند طي 11 سال نزديك به نرمال قرار دارد.