ارزيابي الگوي پراكنش مكاني تيپ هاي مختلف جنگلي با استفاده از تابع همبستگي جفتي (مطالعه موردي: جنگل-هاي ناو اسالم گيلان)

الگوي پراكنش مكاني گونه هاي مختلف جنگل در درك پويايي بوم-سازگان جنگل اهميت دارد، زيرا بر استقرار، رويش، رقابت، تجديد حيات، مرگ و مير، تخصيص منابع، پويايي روشنه و توسعه زير اشكوب جنگل تاثير گذار است. در پژوهش پيش رو، با استفاده از تابع همبستگي جفتي الگوي پراكنش مكاني تيپ هاي راش، راش- ممرز و راش- افرا در جنگل هاي ناو اسالم گيلان بررسي شد. براي اين منظور در هر يك از تيپ هاي جنگلي دو قطعه نمونه يك هكتاري مورد آماربرداري قرار گرفت و موقعيت مكاني و نوع گونه تمامي درختان با قطر برابر سينه بيشتر از 5/ 7 سانتي متر ثبت شد. سپس نمودار پراكنش قطري درختان و نمودار تابع همبستگي جفتي براي هر يك از تيپ ها به تفكيك تعيين شد. نتايج نشان داد كه توزيع پراكنش قطري درختان براي هر سه تيپ به صورت كم شونده مي باشد. همچنين نتايج تابع همبستگي جفتي نشان داد كه در تيپ راش جفت درختاني كه فاصله بين آنها كمتر از سه متر است، از حالت مورد انتظار در توزيع تصادفي بيشتر بوده و بيان كننده ي الگوي كپه اي درختان مي-باشد. اما اين مقدار براي تيپ راش- ممرز پنج متر و براي تيپ راش- افرا برابر با هشت متر مي باشد. تابع همبستگي جفتي داراي توانايي بالايي در تشريح الگوي مكاني درختان مي باشد و نتايج آن جهت مديريت پايدار جنگل مفيد است.