مطالعه اثر ضد باكتريايي گل گردو (Juglans regia) عليه باكتري لاكتوكوكوس گارويه در شرايط آزمايشگاهي

مقاومت هاي دارويي روز افزون عليه باكتري زئونوز لاكتوكوكوس گارويه و افزايش دوز مصرفي داروهاي متداول از يك سو و افزايش عوارض جانبي ناشي از استفاده از اين داروها از سوي ديگر، موجب شده است تا در سال هاي اخير بيشترين توجه به عواملي يا پايه طبيعي مانند گياهان دارويي معطوف شود كه داراي حداقل اثرات سوء ذكر شده مي باشند. از اين رو در اين تحقيق، بعد از تهيه عصاره از گياه گل گردو رقت هاي متوالي از هر گياه جهت به دست آوردن حداقل غلظت مهار رشد (MIC) و حداقل غلظت باكتري كشي (MBC) در برابر باكتري لاكتوكوكوس گارويه به روش تهيه رقت متوالي تهيه گرديد. همچنين، با استفاده از روش انتشار ديسك، هاله مهار رشد باكتري نيز اندازه گيري و مورد مقايسه قرار گرفت. نتايج نشان داد كه، عصاره اتانولي گل گردو، در غلظت 150و 75 و 5/37 ميكروگرم بر ميكروليتر، اثر باكتريسيدي و در غلظت 75/18 ميكروگرم بر ميكروليتر خاصيت باكتريو استاتيك و عصاره آبي گل گردو، در غلظت هاي 150و 75 ميكروگرم بر ميكروليتر اثر باكتريسيدي و در غلظت 5 /37 ميكروگرم بر ميكروليتر خاصيت باكتريو استاتيك را در برابر رشد باكتري لاكتوكوكوس گارويه از خود نشان داد. قطر هاله عدم رشد باكتري هاي مورد بررسي در اطراف گوده هاي حاوي هر عصاره نيز اين نتايج را تاييد نمود. به طور كلي مي توان نتيجه گرفت با توجه به اثر مناسب عصاره ها روي عامل بيماري زاي ماهي، لازم است امكان استفاده از آن ها در درمان و پيشگيري از بيماري هاي باكتريايي ماهي ارزيابي گردد.