چالش‌هاي اقتصادي تخريب اراضي و اثرات زيست‌محيطي مديريت پايدار اراضي

اقتصاد تخريب اراضي يك واژه بين‌المللي براي ارزيابي تخريب زمين از ديدگاه اقتصادي مي‌باشد كه درآن فوايد مديريت پايدار اراضي مد نظر قرار مي‌گيرد. توجه اصلي به اجراي مديريت پايدار اراضي با لحاظ كردن چالش‌هاي اقتصادي، اجتماعي و زيست محيطي در جهت تامين امنيت غذا، اب و انرژي مي‌باشد. توجه به ارزش اقتصادي زمين مي‌تواند منجر به ايجاد زبان مشترك براي كمك به سازمان‌هاي محلي و منطقه‌اي براي ايجاد شغل‌هاي جديد در ارتباط با بهبود شرايط محيط زيست و جلوگيري از تخريب اراضي با كاربران محلي و منطقه‌اي شود. انگيزه‌هاي اقتصادي چنين ديدگاهي بايد در جهت حذف موانع فرهنگي، زيست محيطي، قانوني، اجتماعي و فني و نيز توزيع عادلانه منافع حاصل از آن بين ذينفعان شود. اگرچه طيف وسيعي از روش‌ها و ارزيابي‌ها براي مطالعه اقتصادي تخريب اراضي وجود دارد اما ديدگاه اقتصاد تخريب اراضي با استفاده از تجزيه تحليل كليه هزينه‌ها و درامد‌ها مي‌تواند درك وسيعي از مفاهيم اقتصادي مرتبط با تخريب اراضي ارائه دهد. چنين نگاهي به مقوله تخريب اراضي توسط دولت‌ها و ساير دستگاه‌هاي تصميم‌گيرنده به عنوان يك ابزار موثر براي تغيير سياست‌گزاري مرتبط با مديريت پايدار اراضي و حفظ محيط زيست پذيرفته شده است. در انتها مي توان گفت نظريه اقتصاد تخريب اراضي در دو بخش كلي چشم اندازها و ماموريت‌ها در يك ساختار سازمان يافته عمل مي‌كند. پيشنهاد مي‌شود با در نظر گرفتن ابلاغ سياست‌هاي كلي محيط زيست از سوي مقام معظم رهبري به قواي سه‌گانه، توجه مضاعفي به موضوع اقتصاد تخريب اراضي و محيط زيست و استقرار نظام حسابرسي زيست محيطي در كشور با لحاظ كردن پارامترهاي اقتصادي زيست محيطي در مباحث ملي و كلان گردد.