ارزيابي توان اكولوژيك زاگرس مركزي؛ گامي به سوي توسعه پايدار (مطالعه موردي: منطقه آبخيز مديريتي بازفت )

ارزيابي توان اكولوژيك به عنوان پيشگام آمايش سرزمين مطرح است. منطقه زاگرس مركزي به دليل حساسيت‌هاي محيط زيستي فراوان و تهديدهاي متعدد تنوع زيستي محتاج تدوين برنامه مديريت محيط زيستي با رويكردي جامع و كاربردي است. بر اين اساس، اين مطالعه به ارزيابي توان منطقه آبخيز مديريتي بازفت به عنوان يكي از مناطق منتخب زاگرس مركزي پرداخته است. بدين منظور، در نخستين گام، با بررسي مدل‌هاي موجود و رايج در سطح ايران و جهان، اقدام به طراحي مدلي مناسب به منظور ارزيابي توان اكولوژيك منطقه گرديد. در نهايت، مدلي تلفيقي براي منطقه انتخاب و طراحي گرديد كه بيشترين ميزان همخواني و تناسب را با ويژگي‌هاي طبيعي و ساختاري موجود داشته باشد. در ادامه، با استفاده از داده‌هاي پايه و لايه‌هاي اطلاعاتي متعدد از طريق رويهم‌گذاري لايه‌ها در محيط GIS و نرم‌افزار Arcview, 9.3 اقدام به سنتز و پهنه‌بندي گرديد. آمار و داده‌هاي مورد نياز تماماً از سازمان‌هاي مرجع و به‌روز تهيه گرديد. در برخي موارد نيز از طرق مطالعات ميداني اقدام به زمين مرجع نمودن آنها گرديد. نتايج نشانگر ان است كه بيشترين كاربري اولويت‌دار در منطقه مطالعاتي اختصاص به مرتعداري داشته است با ۲۵.۷۳ درصد و سپس حفاظت با ۱۸.۷۳ درصد و احيا و بازسازي – حفاظت با ۱۸.۶۳ درصد و كمترين سهم را نيز توسعه با ۰.۰۵ درصد داشته است.