بررسي مولفه هاي رويشي در جنگل هاي بلوط غرب (مطالعه موردي روستاي دورك شاپوري استان چهارمحال و بختياري)

جنگل هاي زاگرس در غرب كشور، اكوسيستم هاي طبيعي با ارزشي هستند كه تنوع بالايي از گونه هاي گياهي و جانوري در آنها وجود دارد. يكي از مهم ترين گونه هاي گياهي اين منطقه بلوط ايراني است كه با واريته هاي گوناگون در سطح جنگل هاي زاگرس گسترش دارد. با توجه به فرآيند تخريبي كه در اكثر جنگل هاي ايران به خصوص زاگرس در حال افزايش است، ارائه راهكار و بررسي مولفه-هاي رويشي منطقه زاگرس بسيار حائز اهميت مي باشد. اين تحقيق جهت بررسي و مقايسه مولفه هاي كمي رويشي بلوط، منطقه دورك شاپوري در استان چهار محال و بختياري انتخاب و صفات كمي گونه بلوط نظير ارتفاع، قطر برابر سينه و قطر تاج پوشش اندازه گيري شد. بزرگترين قطر برابر سينه 7/ 20سانتي متر و كوچكترين قطر برابر سينه6/ 11 سانتي متر، بلندترين درخت 3 /5 متر و كوتاه ترين 3 /4 متر، ضمن اينكه قطر تاج پوشش نيز داراي حداكثر 8 / 5متر و حداقل 1/ 5 متر بود. نتايج اين تحقيق نشان داد كه ميزان رويش صفات كمي گونه بلوط كاهش يافته است. اين پديده مي تواند ناشي از روند تخريبي رو به رشد در جنگل هاي زاگرس، تغيير كاربري اراضي، قطع درختان، چراي دام، آتش سوزي هاي عمدي و غير عمدي، تهاجم آفات و بيماري ها باشد.