معرفي مدل Maxnt در مدلسازي پراكنش گونه ها و قابليت ها و محدوديت هاي آن

آگاهي از پراكنش گونه هاي گياهي و عوامل تاثير گذار بر آنها از اهميت به سزايي در مديريت، بهره برداري پايدار و حفاظت از آن ها برخوردار است به ويژه در حال حاضر كه زيستگاه ها وجمعيت گونه ها به دليل افزايش تخريب انسانها، تغيرات آب وهوايي و آفات وامراض محدود شده اند. اما به دليل محدوديت زماني و بودجه قابل دسترس جهت مطالعه، اطلاعات كافي از پراكنش گونه ها در اختيار نيست لذا روش هاي مدلسازي پراكنش گونه ها ابزاري مناسب براي غلبه بر اين محدوديت ها هستند، كه در اين روشها پيش بيني پراكنش پوشش گياهي از پراكنش مكاني متغير هاي محيطي كه با پراكنش پوشش گياهي همبستگي داشته يا كنترل كننده اين پراكنش اند، قابل پيش بيني است. تاكنون روش ها وخوارزميك هاي مختلفي براي مدل هاي پراكنش گونه معرفي شده اند كه يكي از بهترين و پركاربردترين اين روش ها روش آنتروپي بيشينه است كه فقط بر روي داده‌هاي حضور گونه متمركز است و به داده هاي عدم حضور احتياج نداشته وجزء مدل‌هاي پيش‌بيني كننده‌ي رويشگاه يا مدل‌هاي پروفيل محسوب مي شود و در نرم افزار Maxent اجرا مي شود. اين روش تركيبي از سامانه‌ي اطلاعات جغرافيايي و آناليز آماري مي‌باشد كه دامنه پراكنش جغرافيايي گونه‌ي مورد مطالعه را با استفاده از داده‌هاي رخداد گونه و لايه‌هاي محيطي به ‌صورت نقشه ترسيم مي‌نمايد. مدل انتروپي بيشينه با توجه به مزيت هاي خود در مقايسه با ساير روشهاي پيش بيني پراكنش كه دقت بالايي را در پيش بيني فراهم مي كنند قابل رقابت است و مي تواند در برنامه هاي اصلاحي و مديريت اكوسيستم كه كدام مناطق و گونه ها بايد در اولويت حفاظت قرار گيرند به مديران منابع طبيعي كمك كند.