برخي از ويژگي‌هاي مهم گياه خارشتر

خارشتر از گونه‌هاي دارويي و در مواقعي به عنوان علف هرز چندساله از تيره پروانه آسا معرفي شده است كه تقريباً در اكثر نقاط ايران از جمله منطقه زاگرس وجود دارد و از طريق بذر و ريزوم تكثير يافته است. همچنين به عنوان علوفه زمستانه در مراتع قشلاقي مورد تعليف انواع دام‌ها از قبيل گوسفند، بز و شتر قرار گرفته است. اين گونه داراي خواص دارويي از جمله توليد ترنجبين و نيز عرق خارشتر مي‌باشد. بدين منظور با بهره‌گيري از گياه خارشتر به منظور توليد علوفه براي دام و استفاده از خواص دارويي در جهت توسعه پايدار در مناطق خشك و نيمه‌خشك به بررسي بعضي از خصوصيات گياه پرداخته شده است. به طور كلي با توجه به مواردي نظير مقاومت بالا به شرايط نامساعد جوي، قابليت بالاي تطابق با انواع آب و هوا و خاك‌هاي با درجه حاصلخيزي كم، داشتن مواد مغذي و مواد مؤثره دارويي توصيه مي‌شود. تحقيقات لازم در خصوص امكان استفاده از آن به اشكال مختلف به عمل آمده تا از اثرات مفيد چند جانبه استفاده از اين گياه مشتمل بر استفاده در جيره غذايي دام و طيور و بهبود عملكرد آن‌ها، كمك به كنترل علف‌هاي هرز، كاهش مشكلات زيست محيطي، افزايش بازده كمي و كيفي مزارع كشاورزي و كمك به اشتغالزايي و رسيدن به توسعه پايدار بهره گرفت.