مهم‌ترين عوامل تأثيرگذار بر تغييرات تنوع گونه‌اي در پنج توده گياهي (مطالعه موردي: منطقه حفاظت شده تنگ صياد شهركرد)

براي مديريت اكوسيستم‌هاي مرتعي اولين قدم، تعيين عوامل مؤثر بر پراكنش گونه‌ها و تنوع گونه‌اي است. در اين تحقيق رابطه بين تنوع گونه‌اي پنج توده گياهي منطقه تنگ صياد با عوامل محيطي بررسي‌شده است. در هر واحد، نمونه‌برداري در طول يك ترانسكت 100 متري انجام شد. در طول هر ترانسكت 5 پلات 2×2 مترمربعي به فاصله 20 متر قرار داده شد و در هر كدام نوع گونه‌هاي موجود و درصد پوشش گياهي تعيين شد. همچنين در ابتدا و انتهاي هر ترانسكت پروفيل حفر و از عمق‌هاي 15-0 و 30-15 سانتي‌متر نمونه خاك برداشت شد. بعد از جمع‌آوري اطلاعات، شاخص‌هاي تنوع گونه‌اي تعيين گرديدند. براي تعيين مهم‌ترين عوامل تأثيرگذار بر تغييرات تنوع گونه‌اي از تجزيه مؤلفه‌هاي اصلي استفاده شد. نتايج نشان داد شاخص‌هاي غناي گونه‌اي شاخص‌هاي مارگالف و منهينيك در توده چهار بيشترين و توده پنجم كمترين مقدار را به خود اختصاص داده‌اند. شاخص غالبيت در توده پنجم بيشترين مقدار را در مقايسه با ساير توده‌ها به خود اختصاص مي‌دهد. در مورد دو شاخص تنوع گونه‌اي شانون- وينر و سيمپسون به ترتيب در توده سوم و دوم بيشترين مقادير را دارا هستند. توده دوم نيز بيشترين مقدار يكنواختي را به خود اختصاص داده است در صورتي كه از نظر اين شاخص بين توده‌هاي مختلف تفاوت زيادي وجود ندارد. همچنين مشخص شد كه رس؛ شيب؛ سنگ و سنگريزه؛ كربنات كلسيم معادل؛ شن عمق اول و كربن آلي و پتاسيم عمق دوم از بين عوامل مورد بررسي بيشترين تأثير را بر تغييرات تنوع گونه‌اي دارند.