تعيين سميت نانوذره نقره كلوئيدي در ماهي گورخري زاگرس (Aphanius vladykovi)

افزايش روز افزون استفاده از نانوذرات بالاخص نانوذره نقره با افزايش رهايش آن در اكوسيستم هاي آبي همراه مي باشد. در اين تحقيق اثرات نانوذرات نقره را براي تعيين ميزان كشندگي مياني (LC50) در ماهي گورخري با توجه به در معرض خطر بودن آن در تنها زيستگاه خود يعني منطقه زاگرس مركزي بررسي گرديد. براي تعيين اين شاخص در زمانهاي 24، 48، 72 و 96 ساعت از 10 غلظت مختلف شامل0، 002/ 0، 004 /0، 04/ 0، 08/ 0، 16/ 0، 2 /0، 4 /0، 8/ 0، 2 ميلي گرم در ليتر نانوذره نقره كلوئيدي و تعداد 14 قطعه ماهي در هر تيمار استفاده گرديد. تلفات روزانه هر 24 ساعت ثبت گرديد. براي تعيين اين شاخص از رگرسيون پروبيت استفاده گرديد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه غلظتهاي كشنده مياني در زمانهاي 24، 48، 72، 96 ساعت به ترتيب عبارت بودن از: 135 /0، 008 /0، 004/ 0 و 001/ 0. غلظت كشنده مياني 96 ساعت براي اين گونه حساس 001/ 0 بود. با توجه به كمتر از 1 ميلي گرم در ليتر بودن LC50 اين ماده شيميايي( نانوسيد ) براي ماهي گورخري Aphanius vladykovi بر اساس قوانين اتحاديه اروپا بسيار سمي بوده و داراي اثرات نامطلوب بر اين گونه و زيستگاههاي آن مي باشد.