فراتحليل عوامل موثر بر توسعه روستايي در ايران

مناطق روستايي به‌تناسب سهم و جايگاه و كاركردشان در كشور، در بستري نابرابر از جهت دسترسي به فرصت‌ها و منافع حاصل از رشد و توسعه قرار داشته‌اند. شناخت صحيح راهكارها و اولويت‌بندي آن‌ها در تدوين برنامه‌ها مي‌تواند گامي مؤثر در اجراي برنامه‌هاي توسعه روستايي تلقي گردند. درزمينه عوامل مؤثر بر توسعه روستايي در كشور مطالعات متعددي صورت گرفته، اما نتايج اين مطالعات دسته‌بندي و اولويت‌بندي نشده است. با توجه به مساله فوق، هدف اين تحقيق خلاصه‌سازي، جمع‌بندي و اولويت‌بندي نتايج مطالعات صورت گرفته در زمينه متغيرهاي اثرگذار در توسعه روستايي بود. در اين تحقيق از روش فرا تحليل استفاده شد. جامعه آماري تحقيق را مقالات پژوهشي منتشرشده در پايگاه‌هاي اطلاعات علمي جهاد دانشگاهي،ISC و بانك اطلاعات نشريات كشور تشكيل دادند (285=N). نتايج فراتحليل نشان داد درمجموع در اين مطالعات به 30 متغير مؤثر بر توسعه روستايي اشاره‌شده بود. بر اساس فراواني متغيرها در مطالعات ميداني منتشرشده، مهم‌ترين آن‌ها به ترتيب شامل مشاركت مردمي و اجتماعي(30=f)،ايجاداشتغال(20=f)،درآمدزايي(20=f)، توسعه گردشگري روستايي(15=f)،افزايش توليدات كشاورزي در روستاها (15=f) و غيره بودند.