بررسي دورگ گيري طبيعي گونه هاي ماهي كور غار

در اين مطالعه گونه هاي ماهي كور غار Garra typhlops و Garra lorestanensis و نمونه حدواسط آنها كه داراي شكل ديسك حدواسط بود با استفاده از توالي هاي ميتوكندريايي (ژن سيتوكروم اكسيداز زيرواحد 1) و توالي ژنومي به طول 85300 نوكلئوتيد مورد بررسي و مقايسه قرار گرفتند. گونه هاي G. lorestanensis و G. typhlops با ضرايب حمايت بالا در هر دو دارنگاره ترسيم شده براي توالي هاي ژنومي و ميتوكندريايي به صورت گروه هاي مستقل قرار گرفتند. نمونه داراي شكل ديسك حدواسط داراي ژنوم ميتوكندريايي گونه G. lorestanensis و از نظر ژنوم هسته اي داراي تشابه بيشتري به گونه G. typhlops بود. فاصله ژنتيكي نمونه حدواسط نسبت به گونه G. typhlops برابر با 02/ 0 درصد و نسبت به گونه G. lorestanensis برابر با 05/ 0 درصد بود. يافته هاي اين پژوهش وجود دو گونه مستقل ماهي كور غار را تأييد كرده و نشان مي دهد كه در بين دو گونه يادشده جدايي توليد مثل به صورت كامل ايحاد نشده است و افراد دورگ مي توانند با ساير اقراد جمعيت توليد مثل كنند.