مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - تاثير قدرت نرم در پيشرفت انقلاب اسلامي ماهيت، مراتب و كاربرد قدرت نرم اسلامي در پيشرفت و تعالي مطلوب جمهوري اسلامي ايران

چكيده فارسي :

جهان واقعيتي است موجود با ويژگي هاي خاص خود. بشر در تفسير جهان راه تكنيك و تصرف علمي، ايده پردازي و كل نگري فلسفي و عشق گرائي عرفاني را تجربه كرده است و گاه به تركيب اين جهان بيني ها نيز فكر كرده است. تجارب بشر از روش فرضيه و آزمون، استدلال و منطق، تجربه عرفاني و تهذيب بشر را نتوانسته است سيراب نمايد. بشر مي خواهد با قدرت در ديگران نفوذ نمايد و به نيازها دست يابد. نه روش تكنيكي مادي و محسوس او را ارضاء كرده، نه روش ايده پرداز و كل نگري او را اقناع كرده است و نه با احساسات و عشق دلدارانه نياز بشر برطرف شده است. بشر از محدوديت علم و تكنيك، فلسفه و تئوري، عرفان و احساس و تكيه بر ابزار و علل و اسباب خسته شده است. چه بايد كرد؟ آيا تركيب راه هاي عرفاني، فلسفي، علمي و تكنيكي مي تواند قدرت مطلوب توليد نمايد؟ يا بشر محتاج قدرتي فوق بشري است و نيازمند قدرتي ناشي از اعمال دقيق وحي الهي و تجارب انبياء (ع) است؟ منابع اسلامي و قانون اساسي جمهوري اسلامي ، منابع و مولفه هاي قدرت نرم را ترسيم كرده اند. مباني و اهداف نرم قدرت در حقوق اساسي جمهوري اسلامي تبيين و روش استفاده از قدرت نرم و ساختارهاي لازم پيش بيني شده است. اما هويت ، رابطه اين قدرت با جهان بيني و دين ، مراتب اين قدرت تبيين نشده است. نقش اين قدرت نرم در پيشرفت انقلاب اسلامي چيست؟ قانون اساسي ايران سعي دارد با اتكاء بر آراي عمومي، باورهاي اسلامي، آزادي عقايد و نشر آن، آزادي زبان، خط، مذهب، حضور عموم مردم در امر به معروف، نهي از منكر، و حفظ محيط زيست را نمونه هائي از قدرت ناشي از مباني اسلامي، اهداف اسلامي و وظايف دولت اسلامي را نشان دهد و جريان اين عقايد در اصول قانون اساسي را مقرر نمايد. اين قدرت نرم را ناشي توحيد، معاد، نبوت و امامت دانسته است. در تحليل اين قدرت گاه با رويكرد عرفاني، گاه فلسفي، گاه علمي و گاه تركيبي برخورد شده است. برخي سعي دارند تفكر انقلاب اسلامي را تفكري بشري و ناشي از تجارب مبارزاتي جلوه دهند. اما انقلاب اسلامي حاصل تلاش، انبياء (ع)، اهل البيت (ع) و مومنان و روحانيت شيعه است، كه براي بروز قدرت لايزال الهي بكار رفته است. اين قدرت بي واسطه، معنوي، غير مادي، بدون تكنيك، بدون برنامه بشري و ناشي از اخلاص رهبران براي تحقق مو به موي دين بوده است. راه پيشرفت اين قدرت همان راه دست يابي به آن است. پيشرفت انقلاب اسلامي در بريدن از عقايد بشري و تكيه بر نور الهي است. كاستن از اميال بشري و دقت در اعمال شريعت است. دوري از ابزار و ماده و روي اوردن به معنا، مقصد و توحيد الهي است. دوري از طاغوت و رو آوردن به علم اسلامي مبتني بر تفسير انبياء و اهل بيت (ع) از هستي و اجراي دستورات و سبك زندگي اسلامي در تمام مراحل و مراتب قدرت است. اين قدرت نرم داراي ويژگي هاي برازنده در پيشرفت جمهوري اسلامي است كه در متن پژوهش به برخي از راهبردها و آثار آن اشاره شده است