بررسي رابطه بين وزن مخصوص حالت استاتيك و حالت ديناميك و نقش آن در جدايش با سيكلون واسطه سنگين

جدايشهاي ثقلي با توجه به عدم نياز به خردايشزياد و كارآيي بالا در حذف كاني هاي باطله، به عنوان مرحله توليد پيش كنسانتره و در برخي موارد كنسانتره همچنان مورد توجه هستند. از ميان تجهيزات مورد استفاده در جدايشهاي ثقلي، سيكلونواسطه سنگين مورد توجه بسيار است. از دلايل اين توجه مي توان به سادگي روش و كارآيي زياد سيكلون واسطه سنگين اشاره كرد. براي دست يابي به حداكثر كارآيي در جدايش واسطه سنگين ،تعيين وزن مخصوص بهينه واسطه جدايشحائز اهميت است.روش رايج در تعيين وزن مخصوص واسطه استفاده از مايع سنگين و تعيين وزن مخصوصبهينه در مقياسآزمايشگاهي است.نكته بسيار مهم اختلاف موجود ميان وزن مخصوص به دست آمده در مقياسآزمايشگاهي در حالت استاتيك با وزن مخصوص سيكلون واسطه سنگين در حالت ديناميك است. با مقايسه داده هاي به دست آمده از سيكلون واسطه سنگين و داده هاياستاتيك آزمايشگاهي مشاهده شد كه مقدار وزن مخصوصديناميك بهينه براي جدايشيك نوع نمونه مشخصهمواره كمتر ازوزن مخصوصحالت استاتيك است. ميزان كمتر بودن اين دو حالت متناسب با ويژگيهاي هندسي سيكلون، پارامترهاي عملياتي و مشخصات نمونه مورد آزمايش است. در اين تحقيق با انجام آزمايشهاي مختلف بر روي نمونه هاي متفاوت سعي شده است تا ارتباط بين وزن مخصوصحالت استاتيك و وزن مخصوصحالت ديناميك براي يك نوع ماده خاصتبيين شود